Allah'ın Evi'nde Yaşamak / Zehra

Babam sık sık hasta ziyaretleri yapan bir insandı. Vefaatından sonra onun ziyaretlerini bıraktığı yerden biz sürdürmeye çalışıyoruz. Anneannem sağlığında mahallemizde ki yaşlı, dul, engelli komşularımızı iftara davet ederdi. Şimdi biz bu davetleri vermeye çalışıyoruz.

Zeyniler'de, beyi uzun zamandır hasta olan ve son üç dört yıldırda tamamen felç olan, onun bakımıyla hiç çocukları olmadığı için kendi ilgilenen yaşlı bir Seher teyzemiz var. Babam, beyi için sağlıklıyken anlaşması kolay bir amca olmadığını söylerdi, Seher teyze içinde "Bu hanım cennetlik bir hanım." derdi. Geçtiğimiz günlerde davet ettik iftara. Anneme "Kızım artık ancak sabahları amcan uyurken dışarıdaki işlerimi hallediyorum, onun dışında da dışarı çıkamıyorum çünkü yanında olmayınca üzülüyor." demiş. Annem de "Tamam o zaman siz birşey hazırlamayın akşama, biz hazırlayıp getirelim size." demiş. Beni bu durumdan haberdar etti. Sonrasında bende yemekleri hazırlayıp Seher teyzeye götürdüm. Yine güler yüzüyle açtı kapıyı, içeri buyur etti, "Zahmet ettin oruçlu oruçlu" dedi. Mukabeleyi artık evde televizyondan takip ettiğini söyledi ve ekledi "Ne güzel Ramazan öyle değil mi, televizyonda, sokaklarda hep bir sevinç." Hal hatır sorma faslı, annemin umreye gideceği, anneannemle bizim burda kalacağımızı,herkezin iyi olduğu konuşulduktan sonra, "Rabbim sana da nasip etsin inşallah" dedi. "Amin" dedim. Sonra amcaya selam verdim, derken kapıda onun hayır duaları eşliğinde vedalaştık.

O akşam rüyamda Kabe'nin önündeydim. Çevresi çok kalabalık değildi, hatta sakindi. Kapı açıldı buyur içeriye yemeğe dendi. Ben içeri girdim, içeride birkaç kişi daha, yemek yemekten çekindiğimi gören bir kişi buyur dedi tekrar, ben yemek yerken çevremdeki duvarlara da bakmaya başladım. Ve Kabenin içindeki bir duvarın tıpkı Seher teyzenin yaşadığı apartmandaki, merdivenlerden çıkarken karşılaştığım ilginç bir şekilde örülmüş olan duvarın aynısı olduğunu farkettim. Uyandım ve dedim "Ah Seher teyze, sen Zeyniler'de o apartman dairesinde yaşadığını zannediyorsun, ama aslında Allah'ın evinde yaşıyorsun."

Son üç gün içinde, sebepler dahilinde annemin yol arkadaşı değişti. Tüm görevlilerin, olmaz, artık çok geç, çok zor hatta imkansız demesi üzerine, Allah nasip etti ve bu gece annemle beraber umre yolcusuyuz inşallah. Belki Seher tezenin duası, o güzel bakışıydı, nazarıydı kabul olan. Allahu alem..

Planlarımız, çabalarımız herşey Rabbimizin elinde. Bazen olmuyor dediğimizde oluyor, bazen oluyor dediğimizde olmuyor. Netice de Rabbimizin takdiri oluyor.

Rabbim, niyetlerimizi halis olan niyetlerden eylesin.

"Ey huzura kavuşmuş insan! Sen O´ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine dön. (Seçkin) kullarım arasına katıl ve cennetime gir!" (Fecr Suresi 27-30)

dediği kullardan olabilmek duası ile..

Zehra

Fotoğraf: Ankara Diyanet İşleri Başkanlığı koridorunun duvarından